Blaasproblemen

Blaasgruis en -stenen

Struvietkristallen Een van de belangrijkste oorzaken van urinewegproblemen is de vorming van kristallen en blaasstenen (urolithiasis). Bij hond en kat komen verschillende soorten kristallen voor. De meest voorkomende bij zowel honden en katten is struviet.

Een ander vaak voorkomende is calciumoxalaatsteen. Andere stenen zoals cystine en uraat komen veel minder vaak voor.

Blaasgruis en stenen kunnen ontstaan doordat de urine oververzadigd raakt met zouten. Bij een overmaat aan zouten in de urine kunnen zich zoutkristallen gaan vormen, die geleidelijk steeds groter worden. Vaak hechten de zoutkristallen zich vast aan organisch materiaal in de urine, waardoor gruis ontstaat wat uiteindelijk weer kan uitgroeien tot een steen.

Factoren

Urineweginfectie (blaasontsteking)
Vochttoevoer en vocht uitscheiding (verdunning van de urine)
Voeding
Zuurgraad (pH) van de urine
Te lang ophouden van de plas (uitlaten, de kattenbak) en lichaamsbeweging
Leeftijd, gewicht, geslacht en ras

Behandeling

Behandeling kan bestaan uit: dieetvoer, antibioticum en pijnstiller, katheterisatie (bij verstopping), operatief de blaas openen (bij blaasstenen), penisamputatie bij de kat of een stoma van de plasbuis bij de hond (als de verstopping in de plasbuis niet is te verhelpen).
Het zg. ‘vergruizen’ wordt niet toegepast.

Preventie

Altijd vers en schoon drinkwater klaarzetten. Iedere dag de hond voldoende keren uitlaten. De urine van honden die hun plas te lang moeten ophouden, raakt sterker geconcentreerd, waardoor de kans op blaasgruis toeneemt.
Dieet, de kans is groot dat blaasgruis zich opnieuw ontwikkelt indien geen maatregelen worden genomen. Na de behandeling door de dierenarts verdient het dus aanbeveling te voorkomen dat zich opnieuw stenen ontwikkelen.

Incontinentie

Incontinentie (onvrijwillig urineverlies) is iets anders dan onzindelijkheid.
Bij onzindelijkheid plast en/of poept de hond of kat in omdat het (nog) niet begrijpt dat hij dat buiten moet doen.
Incontinentie is een onvrijwillig urineverlies. De vloerbedekking of de mand waarin de hond ligt wordt vies en het huis ruikt soms naar urine. Urine-incontinentie herken je wanneer er druppels urine uit de vulva of de penis komen wanneer de hond bijvoorbeeld wordt uitgelaten of juist gaat liggen, maar ook soms bij opwinding. Ook merk je plasjes of plassen urine op plaatsen waar de hond heeft gelegen.
De huid rond de vulva van de teef kan ontstoken raken, doordat de vulva voortdurend nat is door de urine (urineus eczeem).

Factoren

Incontinentie zie je nogal eens bij oudere dieren (ouderdoms-incontinentie), zowel reuen als teven, maar ook bij jongere dieren. Er kan dan sprake zijn van:

  • aandoeningen van het ruggemerg of de hersenen
  • hormoonziekten (o.a. suikerziekte en ziekte van Cushing)
  • blaasontsteking (frequent kleine hoeveelheden plassen)
  • tumoren in de urinewegen
  • prostaatproblemen
  • stress
  • na sterilisatie van de teef
  • aangeboren anatomische afwijkingen (bij jonge honden/pups)

Vaak lijkt het dier niet meer zindelijk maar kan er dus eigenlijk een ander probleem zijn.